SANA ITIRAF

Bugün yine aslinda bembeyaz bir sayfayla baslamak istedim güne ama kursun agirliginda gözlerimi güclükle actigimda elimde yine bir kara kalem, gönlümde yine tarifsiz hüzün. basim öylesine agir sanki fazlalik bu gövdede. yine bir bosluk yine bir caresizlik. aslinda tek bir düsünce aklimda tek bir istek tek bir dua dilimde tek bir arzu......derinlerde biliyorum ama inkar edip bilmek istemiyorum, cünki hayirli bir sonu olmayacagini biliyorum.....ama sanki zihnime ziplenmis silip atamiyorum....farkinda olmadan artik bagimlisiyim....baska birsey düsünemiyorum, her an aklimda, uykusuz gecelerimin tek sebebi. onu böylesine farkli kilan neydi...neden bukadar beni etkiliyordu, ben...kendi ayaklari üstünde durabilen, aslinda birdaha gönül kapisini kapatmis tövbe etmis bir insan, ben agzi yeterince yanmis yogurdu üfleyerek yiyen insan....
Insanlara karsi artik hic güvenim kalmamisken O girdi hayatima ve herseyi degistirdi. bana yeniden dünyanin hayatin ve insanlarin güzelliklerini anlatti ve yeniden sevmesini ögretti.
Benim sevdam, umudum, ilhamim, arkadasim, dostum derken.......gönlümde artik ASKIM oldu...
Vazgecemedigim herdaim aklimda ve kalbimde olan, yutkunuslarim, yanagimdan ilikca gizlice akan, sol yanimdaki ince sizi, ellerimin titreyisi, her sarki sözünde buldugum, adina siirler yazdigim, düsler kurdugum....ASKIM...ÖMRÜM...SEVGILIM....
Ben bunlari gizlice icimde yasarken kendi kendim icim icime sigmazken seni icime sigdiriyorken, sana olan özlem ve hasret günbegün beni yok ediyor. Kavusmak hayal biliyorum, ama insanlari ayakta tutan hayalleriymis, birak buda benim yasam sebebim olsun, sana hasretlik benim kaderimse buda bana asktir artik...

Belki olurya bütün ümidimi kesdigimde,
trenler kacti, güvercinler uctu dedigimde
Ansizin gelip cikarsin karsima........
Iste o an yeniden dogmak olur bana
Bahcelerde gonca güllerin actigi
Bülbüllerin öttügü gibi
sende yemyesil yarinlarimda
ebedi ASKIM, ÖMRÜM, SEVGILIM olursun.......