Hayırlısı !

Çok şükür diyesi geliyor insanın.. Veya “iyi ki olmamış.”



Ne var ki insan.. “İnsan“.. Hırs ta sevgi gibi, muhabbet gibi, kin gibi, adavet gibi, her türlü duygu gibi imtihan için verilmiş ona.

Yalnız ”hırs” bazı kimselerce iyi karşılanmasına rağmen -ki belirli alanlarda belki de- fikrimce insanı önemli noktalarda körleştirebilen kara bi kuşak belki de insanın gözünü sımsıkı kapamasından başka birşey değildir!

Önemli noktalar..! Acaba insanın bu dünyada Rab’binden, O’nun rızasından daha önemli olabilecek amacı var mıdır, ya da olmalı mıdır? Eğer yoksa, eğer olmamalıysa fiillerimizdeki tekrarlanan “hırs” kime karşı ?

Yazılanlardan şu anlaşılmamali ki, yapılan fiildeki gayretler oldukça mütevazi olsun! Elbette elden gelen yapılacak. Bu sınava hiç çalışmayıp, sadece duayla sınavdan geçmeyi uman şaşkın bir insanın halinden farksızdır. Fiili dua elbette yapılmalı, ardından gerisi için “Allah’ım sen benim hakkımda hayırlısını ver.” denilmeli.

Gerisi için ahlanıp,puflanmak, sinirlenmek,öfkelenmek ya da olmayan, olmayacak bir olayın üstüne hırsla, kinle gitmek.. Ve kime karşı?

Dediğim gibi “Herşeyin Hayırlısı” deyip hem büyük yükleri omuzlarımıza yüklemeyelim, hem de gerçekten bizi bizden fazla düşünen Biri’nin var olduğuna inanıp, hakkımızda hayırlısını verdiğine inanalım.